Tijdens de eeuwwisseling waren energie en voedsel samen het goedkoopst ooit, en dit is waarom we misschien nooit meer naar die historisch lage cijfers terugkeren.

De beschikbare grondstoffen voor de horeca krijgen een hogere prijs, voor de inkoper, maar ook voor de gasten. Daarnaast is er steeds minder gekwalificeerd personeel.

De menuprijzen in de Amerikaanse restaurants stijgen “in een veel sneller tempo dan in het verleden”, meldde Bloomberg onlangs. In mei 2021 stegen de prijzen met 4% ten opzichte van dezelfde maand in 2020. De laatste keer dat de restaurantprijzen zo sterk stegen was in 2009.

Dan nog de vraag van de consument: is het het nog wel waard om uit eten te gaan?

Het is niet alleen de inflatie die de prijzen op zoveel gebieden van de economie doet stijgen, hoewel de inflatie boven het gemiddelde niveau ligt. Veranderende bedrijfsmodellen, naast een dramatisch toegenomen vraag in een wereld die steeds meer wordt ingeënt en open gaat, verklaren ook waarom de prijzen stijgen.

Hoe gaan ondernemers om met deze uitdagingen?

In de VS wordt zelfs zo’n 30 tot 40% van al het in de VS geproduceerde voedsel verspild, wat uiteindelijk elk jaar ongeveer 165 miljard dollar kost. Een van de grootste veroorzakers van het voedselverspillingsprobleem is de restaurantbranche, en al die verspilling kan het bedrijfsresultaat schaden. Door een aantal kleine veranderingen door te voeren, zoals het inventariseren, het veranderen van de voedselbestellingen en het creatief gebruiken van voeding, kun je een grote impact hebben op de winstmarge.

Maar ook is het goed om breder te kijken.

Wisselende en onstabiele internationale markten hebben verstrekkende gevolgen voor productieorganisaties. Van stijgende energiekosten tot onverwachte schommelingen in de grondstofkosten: onvoorziene obstakels destabiliseren de toeleveringsketens en maken het voor fabrikanten moeilijk om winstgevend te blijven. Nu het steeds moeilijker wordt om de aanvoer van veel grondstoffen veilig te stellen, is de volatiliteit van de grondstofprijzen misschien niet slechts een tijdelijk verschijnsel. Het is aan de fabrikanten om de extra kosten te absorberen, nieuwe manieren te vinden om de kosten te beperken of prijsstijgingen door te berekenen aan klanten die toch al terughoudend zijn met hun uitgaven.

Organisaties kunnen de volgende richtlijnen gebruiken om het huidige concurrentievoordeel te benutten, waaronder beperking van het risico in verband met de inelasticiteit van de grondstoffenvoorziening:

  • De duurzaamheidsvisie van het bedrijf moet worden omarmd als een richtlijn
  • Doelstellingen, maatstaven en verantwoording moeten verplicht worden gesteld.
  • Er moet een business case voor duurzame producten worden onderzocht

Ook partnerschappen en samenwerkingsverbanden zijn essentieel. Langdurige en aantoonbaar eerlijke overeenkomsten met partners en leveranciers kunnen beleidskaders creëren die bevorderlijk zijn voor soepele bevoorradingsmogelijkheden. Samenwerking met concurrenten kan bijdragen tot een gestabiliseerde bevoorrading met grondstoffen en kostenefficiëntie in het hele continuüm van grondstof tot eindgebruiker.